“Yirmi yıl öncesinden söz ediyorum, küçük hanım. Doktor evliydi. Bir İngiliz hanımefendisiyle evlenmişti; ben de nikâhta tanıktım. O beyin işleri de daha birçok Fransız beyinin, ailesinin işleri gibi tüm olarak Tellson’s’ın elindeydi. Bir bakıma, müşterilerimizden birçoğunun vekiliyim, eskiden de öyleydim. Bunlar ancak iş nedeniyle kurulan ilişkilerdi. Bunlarda dostluk, özel bir ilgi, duyguya benzer bir şey olamaz, iş hayatım süresince, tıpkı gündelik çalışma hayatımda olduğu gibi, birinden ötekine geçip gitmişimdir. Kısacası, bende duygu diye bir şey yoktur.”
“Bu, sanırım benim babamın hikâyesi, efendim! Şimdi anladığıma göre babamın ölümünden sonra annemin de ölmesiyle ben öksüz kalınca beni İngiltere’ye getiren de sizdiniz. O adamın siz olduğunuzdan hiç kuşkum yok.”