Ne diye ağlarsın yüzlerce kovan balın var dedin. Ben hem ağlarım, hem petek yaparım. Bal arısıyla aynı hırkaya bürünmüşüm ben. Bu dertten ağlamadayım amma yüzlerce devlete erişmişim de zevkimden ağlamadayım. Bu dert yüzünden çektiğim eziyetin bir zerresini bile ellere satmam. Çenk gibi ağlarım, çünkü gül bahçesinin bülbülüyüm. Yılan gibi kıvranırım çünkü definenin başındayım. Kibirle, benlikle eşsin, ben deyip durmadasın diyorsun.

Canım, ben benlikten uzağım amma o benlik, senin aksindir. Ben hem hamım, hem kavrulmuş kebap olmuşum. Hem gülmedeyim, hem ağlıyorum. Alemi de hayretlere salmışım, kendim de hayretteyim. Vuslat içinde ayrılığa düşmüşüm ben. Mevlana, çağları asan essiz öğütlerini bu ibret verici hikâyeler ile veriyor. Büyük özenle hazırlanan bu kitabı bir solukta okuyacaksınız. Okurken, kendi içindeki çatışmalara son verecek mesajları alarak huzur bulacağınız temennisiyle…

(Tanıtım Bülteninden)